29 oct 2011


"Si lo que vas a decir no es más bello que el silencio, simplemente, no lo digas"
El silencio me invade, me arropa, me cobija.


16 oct 2011

Gracias, SimplementeTÚ


Hoy me he despertado con la bonita comprobación de algo que ya sospechaba... que tengo el corazón compuesto de muchos trocitos, y que cada uno de sus trozos os pertenece.
Debo agradecer, aunque a veces las palabras se quedan cortas, a SimplementeYO (yo la llamo cariñosamente SimplementeTÚ, porque sin duda, es única, si no la conoces vale la pena pasarse por su casa y dejarse envolver por sus letras, pincha aquí y te llevo a su mundo) que se haya acordado de mi, otorgándome este bonito corazón.

Mil gracias por pensar en mi, y muchas gracias más por darme tu trocito.

Tengo que "pasarlo"  pero sé que seguro me dejaría a alguien, por eso me salto las normas y se lo entrego a todo aquel que quiera cuidarlo con cariño. 

15 oct 2011

Declaración de intenciones

Magistral versión en catalán de Nina, de la canción "New Kid in town", de Eagles

Traducción y adaptación made in Yo:

Subida en el tren abro la ventana
Miro el pueblo, parece todavía más pequeño
Es demasiado pronto, en casa todos duermen
Y cuando despierten yo ya no estaré allí

Todo queda atrás
voy a la ciudad
Lo que me ataba
Me lo he sacado de encima

Allí me quedarán los amigos de siempre
Tras las persianas, los corazones escondidos
Las calles estrechas, el bar y la iglesia
y el rincón donde tanto le amé

Todo queda atrás
voy a la ciudad
Todo lo que quería
lo tengo delante

Estoy temblando, quizá me equivoque
pero lo quiero intentar y me ha llegado la hora
Lloro, sé que estoy sola

El tren se ha parado, cierro la ventana
en mi mano la dirección que alguien me dio
Todo está lleno de gente, no puedo con la mochila
pero sonrío porque sé con certeza que nunca volveré

Todo queda atrás
voy a la ciudad
el corazón me late, (tan fuerte)
porque ahora ya sé que nunca volveré
ahora estoy en la ciudad
y sé que nunca más volveré

uuu ...
camino contenta entre el humo ...

ahora estoy en la ciudad
camino contenta entre el humo ...

ahora estoy en la ciudad
camino contenta entre el humo ...

entre el humo ...

13 oct 2011

It's rainnig men

(Foto sacada de internete: Puente de... unos dicen de Granada, otros dicen de Londres... quien sepa donde está que me lo explique porfa plis)

Cuando era niña esperaba ansiosa la llegada de la noche para, en la intimidad de mi habitación, convertirme en esa princesa encerrada en un castillo a la espera que un apuesto príncipe azul la liberase de las afiladas garras de un dragón malvado.
En las largas tardes de invierno, el cantante de moda me acunaba susurrándome baladas en mi duermevela. 
Más tarde mis combustiones mentales nocturnas me llevaron a imaginarme en brazos del más malo malísimo de la película, convirtiéndome en esa actriz famosa que aparecía en todas las portadas.
Con el tiempo me persiguieron enigmáticos moteros encuerados cabalgando relucientes maquinas, y en sueños con escenario redondo en las esquinas me escondía para no pudieran atraparme.
Después sucumbi a los encantos de un paseante anónimo que me abrazó en el silencio de una playa abandonada, para después alejarse sin mediar palabras.
Un apuesto trovador, a lomos de un brioso corcel se encargó después de achucharme (bueno, no era exactamente así, pero conseguía hacerme reír con un arte...) cuando lo necesitaba.
Todas estas vidas he vivido en mis sueños.
Hoy en día, casi ni duermo.
Conclusión:
Llego demasiado tiempo cambiándole las pilas a mi Manolo.
Necesito urgentemente una sesión de chapa y pintura integral (por aquello de la autoestima y tal y tal) 
Y que incluya una revisión exhaustiva de bajos (eso no pienso explicarlo).
A ver si este finde salgo un rato y me "oxigeno" (que plan más bonito, verás como viene un/a gilitonto/a y lo jode)
P.D.Si veis que la semana que viene no aparezco por aquí o por el facebook, avisad a la policía (je je je)
P.D. 2 Todo parecido con la realidad es mera coincidencia (si cuela, cuela....)
P.D. 3 Como dice mi Amigo Jose (¡tómate una a mi salud anda!)... esta loca returns.

11 oct 2011

Cabreos y traducciones simultaneas



Visc en un país d'acollida. 
Va per davant que jo no vaig néixer aquí, sinó que em van portar els meus pares essent molt petita, i aquí he crescut.
 No tinc expectatives que això hagi de canviar, aquí estic i aquí em quedo. 
Vaig aprendre a parlar francès a l'escola, castellà a casa meva i català al carrer amb els amics. Em considero una persona tolerant, dialogant i sobretot res bel.ligerant. 
Crec que la barreja de cultures que tenim la sort de gaudir en aquest país és una oportunitat d'or per aprendre i créixer. 
També penso que "on vagis, fes el que vegis" és la millor manera d'integrar-se.
Per això, quan a la meva frase "Perdona, no t'entenc" es respon (jo crec que sense venir al cas, ja que en cap moment he faltat al respecte a aquesta persona, m'he limitat a dir que no comprenia el que em volia dir) "andorrana racista de merda", em cabrejo, i molt. 
I em surt la mala llet. No ho puc evitar. 
Sé que perdo tota la raó, però a això només puc respondre "portugues inculte de merda, estàs en un país on el català és idioma oficial, així que si no vols que et facin repetir les frases, no et posis de cara al públic" . 
Vull demanar disculpes als meus amics portuguesos, i deixar clar que no poso a tots en el mateix sac, de fet sé que aquest espècimen ja ha tingut problemes amb més persones, fins i tot amb gent del seu país, però hi ha coses que em treuen de polleguera , no és qüestió de nacionalitats, sinó d'educació, i la d'aquest "senyor" (per dir-ne alguna cosa) era verda i se la va menjar un ruc.

Vivo en un país de acogida. 
Va por delante que yo no nací aqui, sino que me trajeron mis padres siendo muy pequeña, y aqui he crecido No tengo espectativas de que esto vaya a cambiar, aqui estoy y aqui me quedo.
Aprendí a hablar frances en el colegio, castellano en mi casa y catalán en la calle con los amigos. Me considero una persona tolerante, dialogante y sobre todo nada beligerante. Considero que la mezcla de culturas que tenemos la suerte de disfrutar en este pais es una oportunidad de oro para aprender y crecer.
Creo tambien que "donde fueres, haz lo que vieres" es la mejor manera de integrarse.
Por eso, cuando a mi frase "Perdona, no te entiendo" se responde (yo creo que sin venir a cuento, pues en ningún momento he faltado al respeto a esa persona, me he limitado a decir que no comprendia lo que me queria decir) "andorrana racista de mierda", me cabreo, y mucho. Y me sale la mala leche. No lo puedo evitar. Sé que pierdo toda la razón, pero a eso solo puedo responder "portugues inculto de mierda, estás en un pais donde el catalán es idioma oficial, asi que si no quieres que te hagan repetir las frases, no te pongas de cara al publico".
Quiero pedir disculpas a mis amigos portugueses, y dejar claro que no pongo a todos en el mismo saco, de echo sé que este especimen ya a tenido problemas con mas personas, incluso con gente de su pais, pero hay cosas que me sacan de quicio, no es cuestion de nacionalidades, sino de educación, y la de ese "señor" (por llamarle algo) era verde y se la comió un burro.

9 oct 2011

¿Ser o estar?


Analizando...

¿Estoy triste? ¿Me siento mal? ¿Estoy gilitonta? ¿Estoy (o soy, que para el caso es lo mismo) rara?

Y yo que sé, el caso es que no tengo ganas de nada, estoy en esa etapa recurrente en que todo me da igual, tan pronto siento que me falta algo, como me digo, "va tú que todo está bien".

Quizá sea que me hace falta salir de la rutina, a lo mejor me falta ese "momento perfecto", siento que es siempre lo mismo, que la monotonía se me está comiendo...

En fin, después de la pataleta, me voy a hacer un flan, para compensar.


8 oct 2011

Ya estamos con que la abuela fuma y va en bici sin sillín...


Eramos pocos... y voy y me meto en otro jardín.

¿Qué os parece eso de los círculos de Google+? Porque yo no me entero, por mucho que lo intento, he echo avances, si, ya he encontrado donde está el dichoso botón ese de Reader, ahora tengo que averiguar como compartir las chorradas de aquí, allá... ¡tremenda odisea, pardiez!

Veamos, ya me he dado de alta en círculos, pero no veo como compartir esto, desde aquí, no veo la opción, y yo, que soy muy lista (¿alguien lo duda?) me he dicho a mi misma "pues si desde aquí no se puede, sera que hay que ir a configuración...." total que es la tercera vez que escribo esto, y me parece a mi que le van a ir dando mucho por donde amargan los pepinos, porque una tiene paciencia y mucho aburrimiento, si, pero también un culo posado en esta silla que es como esos instrumentos medievales de tortura, y ya no me siento las piernas, por no hablar del culo antes citado...

O sea que le doy a publicar, y a ver que pasa, igual es que hay que compartirlo desde la entrada y no desde el editor, y si no, pues ea ya está puesta la chorrada de hoy, mientras no se me ocurra otra, que los findes se me ocurren muchas aventuras mientras machaco el sofá...




7 oct 2011

Frío


Hace frío.
Las predicciones anuncian nieve inminente.
¿Será mi alma, que irradia hielo que todo lo envuelve?

Anoche mientras mi cuerpo se encogía, mis carnes se helaban y mi corazón lloraba, una vez más, mi mente se rebelaba. No quiero ser un cuerpo inerte. Pero cada vez cuesta más, en la lucha encarnizada que mantienen, mi  emoción va ganando terreno a mi razón, sin tener en cuenta el dolor.

Anoche el hielo inundaba mi cama.



4 oct 2011

No mees en mi charco, chavalito...


Aburrimiento total en la ofi.

Las ostras que han elegido mi despacho como sede oficial de la AOAEA ("Asociación de Ostras Aburridas de Estar Aburridas"), han escogido como decoración las bolas esas rodantes de los espagueti western, vamos que ponerme a silbar "La muerte tenía un precio" y colgarme los revólveres va a ser todo uno... o casi mejor me planto las plumas de colores y la liga, y me pongo a bailar can can en el saloon (la leche que malo es el aburrimiento)

En los últimos meses la única circunstancia que ha roto este letargo ha sido la comprobación de que seguimos cobrando mal y tarde, y de sorpresa ha mutado a cabreo supino con la consiguiente pataleta inútil.

Y de repente... (leer lo siguiente con la banda sonora de Rocky en cualquiera de sus secuelas seria altamente recomendable)

En la esquina de la derecha, con calzón dorado funda azul... vetetúasaberquepeso, rey de la clasificación por colores de cables y y dueño absoluto del taller...  EL ENCARGADO ANTAÑO BUENORRO

Y en la esquina de la izquierda, con un peso indefinido, mala leche reconcetrada y tres infartos de suyocardio a sus espaldas (los hay que no aprenden) EL CONSTRUCTOR VERSIÓN ENTRE NEHANDERTAL 2.0 Y TROGLODITA ALIAS NEW MONSTER OF THE GALLETAS

Como espectadora que se ha colado gratis en el patético espectáculo, haciendo las veces de narradora para la posteridad, una servidora (para una vez que tenemos diversión en la ofi -notese el tono irónico-).

Lo que sigue os lo podéis imaginar, en mi vida  había contemplado tanto virtuosismo en el arte de manejar los insultos, tacos y descalificaciones varios, pero de todo ese arsenal, me quedo con una frase que no había oído nunca "No mees en mi charco, chavalito...". 

Ante tanta profundidad, a una no le queda mas que hacer la ola.

Al acabar mi jornada laboral, estando esperando el bus (casi estoy por calificarlo como mi segunda casa, siendo la primera la oficina, que triste...) ha parado mi hermano su imponente coche, me ha preguntado ¿Te llevo a algún sitio? (han sido las primeras palabras que me ha dirigido después de ... he perdido la cuenta de los años que hace que no nos hablamos).

Decididamente, algo está cambiando.


1 oct 2011

Nueva casa, nuevos anhelos



Le seguía faltando esa pieza pieza del rompecabezas, no la encontraba por mucho que buscara, pero por lo menos, había aceptado que su falta no era motivo para no sonreír.

Primer día de octubre, un día como otro cualquiera para empezar su nueva vida.

Nueva casa, nuevos anhelos, ninguna referencia al pasado, la puerta abierta para nuevas emociones, dejando atrás lágrimas, conflictos y dolor. 





Deja si te apetece tus paranoias, deseos, gritos al aire, confesiones, declaraciones de amor o de guerra, o simplemente tu firma, mensaje, besos, abrazos, saludos, consejos, bromas... lo que quieras. Siempre estaré al otro lado en soloparaelpet@gmail.com

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...